Levensdoel

Liep ik gaten in vele sokken

op de wolken liep ik nooit

liet me natregenen

opdrogen

wegwaaien.

Ik ging voort.  

Het leven verraste

verpletterde me bijna

een keer of tien

maar steeds

alle 23.652.000 seconde lang

was er iets van tijd.  

Tijd om de zee te ruiken

de thee te proeven

en de poëzie te voelen.